15 lat temu Indiana Pacers zanotowali najlepszy wynik w swojej historii dostając się do finału NBA. Przegrali w nim co prawda 2:4 z Los Angeles Lakers, ale do dzisiaj nie udało im się tego powtórzyć. Co się dzieje dzisiaj z członkami tamtego zespołu?
Dlaczego w ogóle poruszam ten temat? Sprawdziłem którzy zawodnicy NBA mają dzisiaj urodziny i wypadło na Rika Smitsa, Holendra, który był moim zdaniem bardzo niedocenianym centrem w NBA. Miał pecha, że trafił na erę Shaqa, Robinsona, Olajuwona i Ewinga. W ich towarzystwie był solidnym wyrobnikiem. Z okazji jego urodzin postanowiłem poszukać co nieco informacji o tym, co dzieje się z byłymi członkami najlepszego zespołu Pacers w historii:
Jonathan Bender
"Nigdy nie wybrałem w drafcie zawodnika z większym potencjałem. Mogę to wam powiedzieć bez większego zastanowienia" - tak Donnie Walsh, ówczesny GM Pacers skomentował w tym roku wymianę, w której zamiast Antonio Davisa pozyskał wybranego przez Raptors z piątym numerem w drafcie Bendera. Było to duże ryzyko, które Walsh podjął najpierw w Pacers, a potem w Knicks, gdzie próbował przywrócić skrzydłowego do NBA.
Bender był pierwszym Kevinem Durantem tej ligi. Wzrost 214 cm, ale grał jako niski skrzydłowy o świetnych ruchach i niezłym rzucie z dystansu. Niestety jego wielka kariera nigdy się nie spełniła. Bender przegrał z własnymi kolanami i zakończył karierę w 2006 roku. W ostatnich trzech sezonach rozegrał łącznie 30 meczów. W trakcie krótkiej przygody z Knicks w rozgrywkach 2009/10 dołożył ich 25.
Kontuzje, które kosztowały go karierę, stały się dla niego inspiracją biznesową. Został wynalazcą. Jak sam opowiadał podczas siedzenia na ławce w parku w Houston wpadł na pomysł pomocy dla ludzi, którzy mają problemy z chodzeniem. Miał to być przyrząd, który wspomoże ludzi, a który Bender zaprojektował w 5 minut: W 5 minut miałem wszystko poskładane. Z apteki na rogu kupiłem kilka rzeczy, wykorzystałem taśmę samoprzylepną, kilka kabelków i obciążenie na kostkę. Wypróbowałem to na sobie i zadziałało dokładnie tak jak myślałem. Wtedy stwierdziłem, że skoro jestem w stanie zrobić coś, co pomoże mi, to mogę też pomóc innym."
Ten wynalazek sprawił, że Bender został milionerem. I już nie musiał się martwić powrotem do koszykówki.
Travis Best
Best spędził osiem z 11 sezonów w NBA w barwach Pacers, a najlepszy statystycznie sezon rozegrał od razu po wizycie w finałach. Notował wtedy 11,9 punktu i 6,1 asysty na mecz, ale został potem oddany do Chicago, żeby zrobic miejsce dla wybranego w drafcie Jamaala Tinsleya. Po karierze w NBA zakotwiczył nawet w Polsce, ale był cieniem samego siebie. Obecnie mieszka w Atlancie, mieście gdzie grał dla uniwerku Georgia Tech.
Austin Croshere
Finały 2000 zrobiły z Croshere'a bogatego człowieka, głównie za sprawą meczu numer 2, w którym rzucił aż 24 punkty. Pacers zaoferowali mu potem 51 milionów dolarów za 7 lat. Oczywiście go przepłacili, a potem oddali. W całej swojej karierze w Pacers notował średnio 7,5 punktu i 4,3 zbiórki na mecz, rozgrywając 540 spotkań. Potem jeszcze błąkał się po Dallas, Golden State, Milwaukee i San Antonio, zanim zaczął nową karierę.
Wrócił do Indianapolis, gdzie był współkomentatorem meczów Pacers dla telewizji Fox Sports Indiana. Obecnie pracuje dla telewizji Fox Sports 1 jako główny analityk dla konferencji Big East.
Dale Davis
Jeden z moich ulubionych zawodników Pacers. Twardy, silny podkoszowy, który głównie zajmował się zbiórkami i obroną. Grał w Pacers przez 9 i pół sezonu i do dziś jest najlepszym zbierającym w ataku w historii drużyny (2276 zbiórek ofensywnych), a w zbiórkach łącznie jest drugi tylko za Melem Danielsem.
Po karierze zawodnika parał się wieloma rzeczami. Był współwłaścicielem zespołu startującego w wyścigach Nascar o nazwie John Carter Racing. Zespół został rozwiązany w 2010 roku po tym jak w żadnych z 47 wyścigów, w których brał udział nie odniósł zwycięstwa.
Potem pracował w rozrywce, jako dyrektor zarządzający w obecnie zlikwidowanej firmie, The World Ain't Right. A ostatnio pracował z firmą Pro Player Holdings, w której on i jego partnerzy biznesowi pomagają obecnym i byłym koszykarzom w podejmowaniu finansowych decyzji.
Jeff Foster
Jeff Foster jest trzeci na liście rozegranych meczów w barwach Pacers tylko za Reggiem Millerem, Vernem Flemingiem i Rikiem Smitsem. W sezonie 1999/00 był debiutantem, w finałach nie zagrał ani minuty, a przez cały sezon uzbierał łącznie 86 minut.
W ostatnich 3 latach w NBA opuścił 147 meczów z powodu bólu pleców, po czym zakończył karierę w 2012 roku. W 2009 roku dokończył studia na kierunku finanse, co pozwoliło mu na rozsądne inwestowanie. Szło mu z tym tak dobrze, że magazyn Bloomberg BusinessWeek napisał o nim w artykule zatytułowanym "Jeff Foster, Buffett koszykówki", odnosząc się oczywiście do Warrena Buffetta. Jeff obecnie mieszka ze swoją żoną i dwójką dzieci w swoim rodzinnym Austin w Teksasie.
Al Harrington
Harrington najdłużej bo do sezonu 2014/15 utrzymał się w NBA, głównie dzięki swoim umiejętnościom rzucania za 3 punkty, której w czasach gry dla Pacers jeszcze nie miał. W finałach 2000 nie zagrał ani minuty, dopiero w kolejnych sezonach jego rola się zwiększyła. Poza Pacers grał jeszcze w sześciu innych klubach. W ostatnim sezonie był jednym z asystentów trenera Denver Nuggets.
Mark Jackson
Dla Jacksona był to ostatnim sezon w barwach Pacers. Potem grał jeszcze w Raptors, Knicks i Jazz. W 2004 roku zakończył karierę i szybko znalazł pracę w mediach jako współkomentator meczów. W 2011 roku przejął Golden State Warriors jako główny trener i dwukrotnie wprowadził ich do play-off. Rok temu zastąpił go Steve Kerr, a Jackson wrócił do pracy w ESPN, gdzie komentuje mecze najczęściej w duecie z Jeffem van Gundym.
Derrick McKey
McKey zdecydował się zamieszkać w Indianapolis po zakończeniu kariery, w trakcie której 8 z 15 sezonów spędził w barwach Pacers. O jego działalności wiadomo tylko, że prowadzi coroczne campy koszykarskie zarówno w Indianie, w szkole Eastside Middle School, jak i w jego rodzinnym Mississippi.
Reggie Miller
Największa gwiazda i legenda klubu. W finałach zaczął od fatalnego meczu ze skutecznością 1/16 z gry. W kolejnych meczach wrócił do normalnej dyspozycji i do końca finałów rzucał średnio ponad 27 punktów na mecz. Po zakończeniu kariery rozpoczął pracę jako współkomentator w TNT. Pojawia się też często podczas transmisji NCAA Tournament. W 2012 roku został wybrany do Hall of Fame.
Chris Mullin
Mullin w finałach zagrał tylko w 3 meczach, łącznie przez 12 minut. Po sezonie został zwolniony, podpisał kontrakt z Warriors, zakończył tam karierę, a potem trafił do managementu, gdzie wiodło mu się różnie. Po zwolnieniu w 2009 roku pracował jako komentator i ekspert dla ESPN. Od wiosny tego roku jest trenerem uniwersytetu St. John's, dla którego sam kiedyś grał.
Sam Perkins
Ma na koncie trzy występy w finałach NBA i trzy przegrane finały (z Lakers, Sonics i Pacers). Do samego końca kariery grał sporo, średnio w finałach 2000 po 20 minut na mecz.
W 2008 roku wrócił do Pacers i przez dwa lata pracował jako wiceprezydent do spraw relacji z zawodnikami. Pracował jako ambasador NBA przy NBA Cares, a teraz będzie wolontariuszem w zarządzie olimpiad specjalnych, które będą miały miejsce w Los Angeles.
Jalen Rose
Sezon 1999/00 był najlepszym w karierze Rose'a. W sezonie zasadniczym był liderem zespołu w punktach przed Millerem. W finałach też grał bardzo skutecznie, notując 23,0 punktu na mecz. W Pacers został do 2002 roku, gdy został wymieniony do Chicago za Rona Mercera, Rona Artesta i Brada Millera. W 2007 roku zakończył karierę zawodniczą i dołączył do ESPN. Mocno współpracował z Billem Simmonsem przy serwisie Grantland, a także prowadził z nim bardzo popularne podcasty.
Rik Smits
Holender ma bardzo bogatą kolekcję 100 motocykli różnego rodzaju. Sam to nazywa chorobą kolekcjonerską. Po finałach zakończył karierę i osiedlił się w Zionsville w stanie Indiana. Jego syn, Derrik, ma rozpocząć grę na uniwersytecie Valparaiso.
Zan Tabak
Pierwszy zawodnik spoza USA, który grał w finałach NBA w dwóch różnych zespołach (Rockets w 1994 roku). Jego zadaniem w finałach było faulowanie Shaqa. Był w tym bardzo efektywny. Popełnił 6 przewinień w 11 minut łącznej gry w tamtej serii. Spędził jeszcze rok w Pacers, po czym na 4 lata gry przeniósł się do Hiszpanii. W 2006 roku pracował jako międzynarodowy skaut dla New York Knicks. Potem rozpoczął karierę trenerską. Najpierw był asystentem w Realu Madryt, głównym trenerem w Treflu Sopot, aż wreszcie przejął zespół Caja Laboral Vitoria, gdzie jego podopiecznym był Maciej Lampe.
http://www.indystar.com/story/sports/nba/pacers/2015/06/03/2000-nba-finals-indiana-pacers-lakers-where-are-they-now-reggie-miller-rik-smits/28400495/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz